วิธีส่งคำขออย่างสุภาพเป็นภาษาอังกฤษ: คู่มือฉบับสมบูรณ์พร้อมตัวอย่าง

เรียนรู้วิธีการ คำขอฟังดูสุภาพและสุภาพ ภาษาอังกฤษมีความสำคัญพอๆ กับภาษาอื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพแวดล้อมทางสังคมและในการทำงาน การใช้สูตรเหล่านี้อย่างเชี่ยวชาญถือเป็นกุญแจสำคัญในการสร้างชื่อเสียงที่ดีและหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิด

คำขอเป็นภาษาอังกฤษอาจแตกต่างกันมากขึ้นอยู่กับน้ำเสียงที่เราต้องการใช้ ความแตกต่างเล็กน้อยในการเลือกคำอาจมีความสำคัญ เช่น ใบสมัคร โชคร้ายอาจตีความได้ว่าเป็นความต้องการ นี่เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่เรายังไม่ได้สร้างความสัมพันธ์ที่ไว้วางใจกับคู่สนทนาของเรา

จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องตระหนักถึงความแตกต่างระหว่างคำศัพท์เช่น “คุณจะ” y “คุณจะ”หรือ "คุณสามารถ" y “คุณทำได้ไหม”- ความแตกต่างเหล่านี้อาจดูเหมือนไม่มีนัยสำคัญสำหรับผู้เรียนที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา แต่เจ้าของภาษาอังกฤษมักจะชอบที่จะกล่าวถึงในลักษณะที่ละเอียดอ่อนและสุภาพ โดยเลือกใช้สำนวนที่เป็นทางการและเป็นมิตรมากกว่า ด้านล่างนี้ เราจะสำรวจความแตกต่างที่สำคัญ วิธีลดคำขอของเรา และสูตรเพิ่มเติมบางอย่างที่สามารถช่วยเราได้ในบริบททางสังคมและทางอาชีพต่างๆ

คุณจะสู้ไหม.. คุณจะ

สำนวนใดๆ เหล่านี้สามารถใช้เพื่อส่งคำขอได้ แต่ระดับของความเป็นทางการและความเป็นมิตรจะแตกต่างกันไป:

• คุณจะพาฉันกลับบ้านหลังเลิกงานไหม? (คุณจะพาฉันกลับบ้านหลังเลิกงานไหม?) – ในที่นี้เรากำลังถามโดยตรงว่าบุคคลนั้นสามารถทำอะไรบางอย่างได้หรือไม่ มันถูกมองว่าเป็นคำขอที่ค่อนข้างไม่เป็นทางการ ใกล้กับข้อเท็จจริงมากกว่าคำถาม
• คุณจะพาฉันกลับบ้านหลังเลิกงานไหม? (คุณจะพาฉันกลับบ้านหลังเลิกงานไหม?) – เมื่อใช้ "จะ"เรากำลังถามคำถามเดียวกัน แต่ใช้น้ำเสียงที่นุ่มนวลและสุภาพกว่ามาก ในที่นี้เราไม่เพียงแต่ขอให้ดำเนินการเท่านั้น แต่เรายังแสดงความเคารพด้วย

สู้ได้ไหม.. ได้ไหม

คล้ายกับ “จะ” และ “จะ” ความแตกต่างระหว่าง สามารถ y ได้ พวกเขายังมีความสำคัญ ลองดูตัวอย่างบางส่วน:

• ขอสูตรหน่อยได้มั้ยคะ? (คุณช่วยบอกสูตรให้ฉันหน่อยได้ไหม) – แม้ว่าวลีนี้จะใช้งานได้จริงและตรงไปตรงมา แต่ก็อาจฟังดูฉับพลันหรือเน้นย้ำเกินไปหากเราไม่ไว้วางใจบุคคลนั้นมากพอ
• คุณช่วยบอกสูตรให้ฉันได้ไหม (คุณช่วยบอกสูตรให้ฉันหน่อยได้ไหม?) – ในที่นี้คำว่า “สามารถ” เพิ่มความสุภาพ เราไม่เพียงแต่ถามว่าเป็นไปได้หรือไม่เท่านั้น แต่ยังส่งคำขออย่างสุภาพด้วย

สูตรเบื้องต้นเพื่อลดการร้องขอ

ในบางสถานการณ์ จะมีประโยชน์ในการเพิ่มวลีเกริ่นนำเพื่อทำให้คำขอนุ่มนวลยิ่งขึ้น คุณสามารถใช้สำนวนเช่น "ขออนุญาต" (ขออภัย) หรือ “ขอโทษที่รบกวน” (ขออภัยที่รบกวน) ก่อนจะถามคำถาม วลีเหล่านี้ทำให้บุคคลรู้สึกว่าเราเคารพเวลาและพื้นที่ของพวกเขา ตัวอย่าง:

• ขอโทษค่ะ คุณช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าแผนกทรัพยากรบุคคลอยู่ที่ไหน? (ขอโทษครับ คุณช่วยบอกฉันได้ไหมว่าแผนกทรัพยากรบุคคลอยู่ที่ไหน?)
• ขออภัยที่รบกวนคุณ แต่คุณช่วยฉันรายงานเรื่องนี้ได้ไหม (ขออภัยที่รบกวน แต่คุณช่วยฉันรายงานเรื่องนี้ได้ไหม)

วลีที่ใช้อดีตกาลเพื่อทำให้นุ่มนวลขึ้น

หนึ่งในกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพที่สุดในภาษาอังกฤษเพื่อลดการร้องขอคือการใช้คำกริยาในอดีตกาล แม้ว่าจะดูสับสนตามหลักไวยากรณ์ แต่เทคนิคนี้ช่วยเพิ่มการแสดงความเคารพและความเมตตาต่อคำขอ ตัวอย่างบางส่วน:

• ฉันอยากจะขอให้คุณช่วย (ฉันอยากจะขอร้องคุณหน่อย) – การใช้อดีตกาลเป็นการสื่อความรู้สึกว่าเราไม่ได้บังคับคำขอของเรา
• ฉันสงสัยว่าคุณจะส่งไฟล์ให้ฉันได้ไหม (ฉันสงสัยว่าคุณจะส่งไฟล์มาให้ฉันได้ไหม) – โครงสร้างนี้สื่อถึงความมีน้ำใจมากมายและมักจะปฏิเสธได้ยากในทันที

ถามโดยใช้ “คุณรังเกียจ…?” หรือ “คุณจะรังเกียจ…?”

ในหลายบริบท โดยเฉพาะบริบทที่เป็นทางการมากขึ้น ใช้สำนวน เช่น “จะรังเกียจไหม…?” อาจเป็นทางเลือกที่ดีในการแสดงความเคารพต่อผู้อื่น นี่คือตัวอย่างบางส่วน:

• ช่วยปิดประตูหน่อยได้ไหม? (คุณช่วยปิดประตูหน่อยได้ไหม?)
• คุณรังเกียจไหมถ้าฉันถามคำถามสั้นๆ กับคุณ (คุณรังเกียจไหมถ้าฉันถามคำถามสั้น ๆ กับคุณ?)

โครงสร้างเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าเรายินดีที่จะยอมรับการปฏิเสธโดยไม่ก่อให้เกิดความกดดัน ซึ่งทำให้สิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์อย่างยิ่งในสภาพแวดล้อมต่างๆ

วิธีส่งคำขอในอีเมลระดับมืออาชีพ

สภาพแวดล้อมในการทำงานหรือไม่ก็ตาม การยื่นคำร้องเป็นลายลักษณ์อักษรต้องใช้ขั้นตอนที่เป็นทางการมากขึ้น เมื่อเราส่งอีเมล เราต้องระมัดระวังเป็นพิเศษในการใช้สูตรที่ถูกต้องเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ฟังดูตรงเกินไป ต่อไปนี้เป็นวลีที่แนะนำมากที่สุด:

• โปรดดูเอกสารแนบ...
• ฉันจะขอบคุณถ้าคุณสามารถ...
• หากคุณมีคำถามใด ๆ โปรดอย่าลังเลที่จะติดต่อฉัน (หากคุณมีคำถามใด ๆ โปรดติดต่อฉัน)

คำอำลาและขอบคุณ

ในภาษาอังกฤษ การสรุปคำขอของเราอย่างเหมาะสมมีความสำคัญพอๆ กับการกำหนดเงื่อนไขให้ดี ต่อไปนี้เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการปิดอีเมลและการสนทนาของเราอย่างสุภาพ:

• ขอแสดงความนับถือ / ขอแสดงความนับถือ
• ขอให้โชคดี (ความปรารถนาดีของฉัน)
• ขอบคุณสำหรับเวลาของคุณ (ขอบคุณที่สละเวลา)

การแสดงไมตรีจิตครั้งสุดท้ายเหล่านี้เป็นสัญญาณที่ชัดเจนของความเคารพต่อบุคคลที่เราสื่อสารด้วย และแสดงให้เห็นถึงความปรารถนาของเราที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ให้ความเคารพและเป็นมืออาชีพ

ดังที่ได้เห็นมาแล้ว โดเมนของ สูตรสุภาพ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสามารถโต้ตอบด้วยภาษาอังกฤษได้สำเร็จ ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพแวดล้อมทางสังคมหรือในการทำงาน พฤติกรรมที่สุภาพและให้เกียรติจะเปิดประตูบานต่างๆ มากมายและอำนวยความสะดวกในการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นอย่างแน่นอน